1
sinir bozan durum. hele ki herkesin "her yerde" siyaset konuşması halini alınca daha da berbat. Tabii herkesin bir fikri olacak bu konularda ve konuşulacak ama nolur bokunu çıkarmayın nolur. Yolda yürürken kendimi yere bırakıp tepkisizce yatasım geliyor şu klipteki adam gibi https://www.youtube.com/watch?v=-_qMagfZtv8
Twitter'da bir sayfa var mesela. sadece müzik üzerine tweet atan* ve büyük ihtimalle 17-18 yaşında bir arkadaş tarafından yönetilen bir hesap. Tek yapacağı şey x yıl önce çıkan y albümünü anlatmak, bir iki video paylaşmak arada resim atmak. Ama arkadaş çıldırdı, duramıyor. Yok şu parti şöyle yapmalıymış, yok bu ülkeyle şöyle ilişkiler geliştirmeliymişiz. Çok istiyorsan aç siyasi bir hesap 7/24 küfret tayyibe, ne bok paylaşırsan paylaş. Arada bir şarkı sonra üç saat siyasi flood. Laf gelince "rock müzik isyandır en çok biz yazmalıyız .s.s.s" Bunu basitçe takip etmeyi bırakabiliyorsun. Çevredeki insanları ne yapacaksın?
Yemek yiyeceksin yanına iki üç tip oturuyor siyasi muhabbetlerine seni katmaya çalışıyorlar. Tepsiyle dövmek istiyor insan. Eyleme katılmayan şerefsizdir deyip ardından sen katılıyor musun diye soran modeller var mesela. Şerefsizim ben zaten desen başka, açıklama yapmaya çalışsan başka. Derse gireceksin amfi boşalsın diye bekliyorsun insanlar ayaküstü saçma sapan bir haberin alakasız konular üzerinden analizini yapıyor. Ya da tek bir paket yoğurt için markete girmişim, kasa açmıyorlar diye upuzun bir sıra bekliyorum darmadağın halde, "bunların da fiyatı amma arttı be hep şu dolar yüzünden, fetö 15 temmuz'da darbeye kalkışmayaydı..." diye cemaatlere dalıyor oradan. Orada siniden elimdekileri yere atıp çığlık atarak insanları tokatlamak istiyorum.
e hadi ders bitti, yemek yendi, marketten de çıktın ve yurda gideceksin dinlenmeye ne güzel, ama oda arkadaşı kulaklık takmana aldırmadan sen onu çıkarana kadar sesleniyor, sonra o günkü skandal haberden "şöyle olmuş inanamadım yaa" diye bahsediyor. Ama diyebileceği başka bir şey yok. sadece bu. "nasıl olur yaa ben avrupaya gitcem burda yaşanmaz, bıktım her şeyden yaa" tek dediği bunlar. 10 dakika konuşuyorsun bir şekilde susuyor neyse ki. Sonra sosyal medyaya girmezsen, bir şeyler izler veya müzik dinlersen ancak kafa dinleyebiliyorsun.
herkes her gün haber okusun, çıkarımını yapsın ama azıcık başka şeyler de konuşun be. Hepimizin hayatının bir parçası ama böyle üstüne hiçbir şey katmadan, herkesin zaten bildiği şeyi 3454 kere tekrar etmenin bi manası yok. Bir fikrin varsa, yeni bir bakış açısı sunacaksan veya en azından düzgün cümle kurabiliyorsan tabii konuş. Ama herkes kendini bir şey sanan embesil twitter fenomenlerinin yazdığı zekice görünüp hiçbir şey anlatmayan cümleleri ezberleyip bu dille konuşuyor ya deliriyorum. İnsanların internette eğlenme şekli bile "trump insult compilation" izlemek ve tayyip capsi paylaşmak.
Yapmayın. Gelin komikli kedi gifi izleyelim çünkü diğer her şey çok sinir yıpratıcı. Gerçi onlarının bile içinde kare kare kodlanmış tayyip görüntüleri olabilir, emin değilim.
http://i.imgur.com/psu515W.gif
http://i.imgur.com/z1fLa.gif
https://pbs.twimg.com/media/Cn4VsyZWIAAdk2H.jpg
http://i.imgur.com/Aa6MoYr.gif
2
şöyle bir gerçek var. ülkedeki tüm gündem mevzuları neredeyse politik olduğundan, insanların da konuştuğu konular sadece siyasi mevzular oluyor.
mesela, kadın cinayetlerinden tut, dolmuştaki sapığına kadar, sıraya girmeyi beceremeyen insan bile bu ülkede politiktir. sorunun ana nedeni yanlış politikadır. kurulu bir düzen, kural olmadığı için herkes her şeyi yapabileceğini sanıyor ve haliyle toplum çığrından çıkıyor. peki bu sistemden insanların haberi nasıl oluyor? ana akım medyadan. haberlerin %90'ı siyaset. sosyal medya keza -18 yaş particilik kafasında. bunlar çok büyük etkenler çünkü bizim insanımız kendi düşüncelerini özgün şekilde oluşturmayı, duyduğu bilgiyi mantığa uygun şekilde sorgulayıp doğru mu yanlış mı demeyi sevmez. havadan bir şey duyar ve inanır, ya da çoğunluk ne dediyse doğru odur der.
bilinçaltında herkes siyaset konuşuyorsa ben de konuşmalıyım fikrinin oluştuğunu düşünüyorum ben. hal böyleyken farklı bir mevzu konuşulmasını beklemek zaten biraz hayalcilik oluyor. bir de şöyle bir şey var ki, mesela bir şeylerden nasıl bahsedersin? o konuyla ilgili bir fikrin vardır, ortaya atarsın değil mi. demek ki insanların konuşmayı sevdiği, bilgisinin olduğu entelektüel bir mevzu yokmuş ki, siyaset palazlandıkça adamlar dedi ki ee tamam kardeş, gündem bu, o zaman ben de siyaset konuşurum! yani bakınca ben böyle anlıyorum.
televizyonda sadece bilimsel haberler, karikatürler, sitkomlar, her gün baktığında yeni bir şey öğrendiğin ufkunu açan haberler olsa, insanlar siyaset konuşur muydu mesela? bence bunun büyük bir etkisi var. south park'ın bir bölümü vardı, 6-11. çocuk kaçırılmaları o kadar fazla olmuş ki, tv'de en sonunda, çocukları aile fertlerinin kaçırdığı haberi yayınlanıyor. ve aileleler önce eşlerinden şüphe ediyor, sonra bunu haklı bulup çocuklarını terkediyorlar. hani bu mantık. sistemin uyguladığı politika alt kesmi nereye yönlendirirse o tarafa doğru kayıyoruz.
iki tip insan var bu konuda. birinci kesim konuşur, konuşur ve bundan sıkılmaz. belki boş belki dolu ama, bunun onu yıprattığının farkına varmaz. zaten bu yüzden var bu siyaset kirliliği. diğer insan da konuşur, belki boş belki dolu, ama sonunda bir durur ve lan ne yapıyom a.ko der. kafasını başka yere vermeye çalışır, ya da amacına ulaşmak için kendini gündemden soyutlamaya çalışır. misal yukarıdaki entryde olduğu gibi patlayabilir. yani sonuçta yapıcı bir fikir üretemiyorsak dolmuştaki siyaset kasan 45 yaş amcalardan farkımız yok. ama çoğu insan bunun farkında bile değil.
eh, hal böyle işte bacım. napalım.