3
bahsi geçen yazının meali şöyledir: 'bir tecavüz haberiyle karşılaştığımızda tecavüzcüye ana avrat düz gidip onun ne kadar leş bir mahluk olduğunu dillendirmek, ağız dolusu küfredip içimizi rahatlatmak, sadece bununla yetinmek; ne kadar doğrudur, ne kadar yeterlidir?
bu tecavüz eden yarrak kafalı da bir zamanlar günahsız bir bebekti ve belki hayatının bir döneminde ruhsal yönden dengeli de biriydi.
biz -kendini sosyal sorumlu hisseden insanlar- içimizdeki nefreti ve öfkeyi bu şekilde kustuktan sonra ortadan kaybolarak, patlamış mısırını alıp uzaktan seyredip bundan haz alan birinden ne kadar farklı olduğumuzu iddia edebiliriz ki?
bu ruh hastası kafayı nerde, ne zaman, nasıl kırdı? diye sorup sorunun kökenine inmeliyiz. ki ancak bu şekilde tecavüzün karşısında durabiliriz.'
başlığın 'tecavüzcüyü anlamak lazım' şeklinde olması beni birtakım 'oha lan', 'harbi mi lan', 'e yok artık', 'bu da mı gelecekti başımıza' şeklinde nidalara gark etti, evet. ancak içerikte beklemediğim şeylerle karşılaştım.
şöyle de bir alıntı yapayım yazıdan:
'sosyal bilimci, kimsenin yapamadığını yaparak kimsenin sormaya cesaret edemediğini sorar: bu adam tecavüz etti de, bir sor niye etti?
zor bir sorudur bu. lâkin, cevap vermek için epey bir gayret sarfetmek gerektiği için değil. sorduğunuz anda, sanki tecavüzcüyü haklı çıkartmaya, sanki ona müsâmaha göstermek için bir yol bulmaya çalışıyormuşsunuz intibaının oluşmasına sebep olabileceği için zor bir sorudur.
halbuki bu soru, tecavüz-karşıtı amellerin yegâne imkân-şartıdır.'
yazıda dile getirilen düşüncede değil de üslüupta ve kendini ifadede sıkıntılar olabilir.
ve ayrıca dikkat çekmek istediğim son bir nokta var. tecavüzcüyü alıp karşımıza konuşalım, belki de suçsuzdur, filan da demiyor adam. sosyal bilimcilerin araştırma konusu yapmaları gerektiğini düşündüğü bir toplumsal soruna işaret ediyor.
not: sempatim filan yok. objektif oluyorum. yazıları başlığına bakıp öyle değerlendirmiyorum. ya da yazarına, veyahut da yayımlandığı mecraya göre de değerlendirmiyorum. *