12
her gün farklı bir kafa yapısıyla beni dumur eden, içimden "lan işte bu düşünce yüzünden bu haldeyiz" dedirten insanlara sahip ülke.
uzun bir süre hacettepe ve bilkent arasında mekik dokuyan bir amcayla arabada konuşuyoruz, şöyle diyor: " ah kızım hacettepede hocalar defter kalem alın diye teşvik eder, bilkentte öyle mi? onlar bmw, mercedes filan alın diye çocukların akıllarına giriyorlar" ( cümlesi biraz garipti ama anlatmak istediği açıktı ) "hee amca napacaksın" diye geçiştirdim. susmadı. "işte, gücendiğimden filan değil, herkesin zengin olacak hali yok ya?"
"herkes zengin olmasın zaten bey amcacım. herkes eşit olsun" diyemedim ya la. sen böyle sürünüyorsun, aldığın üç kuruş para ama hala gücenmiyorum diyorsun diyemedim. resmen içimde kaldı. neden? çünkü amca ağır akepeliydi. üstelik yanımda türbanlı bir bacımız vardı. arabada kaçacak yer olmayınca tırstım anasını satayım........... beni gomunist bitç diyerek pencereden atabilirlerdi...
o an ben düzeni sorgularken türbanlı bacı alla senden razı olsun amca diyip arabadan indi, içinde allah geçen bütün iyimser cümleler sıralandı........... böyle anlarda dilim tutuluyor yav. adama teşekkür bile etmeden arabadan indim.
serin hikayem gençler. bugün de böyle bitti.