114
nadir entry giriyor, durumdan şikayet ediyor diye sözlük yazarlarına başlık altından ayar vermeye hallenen moderasyon vallahi aklıma gelmemişti. http://inciswf.com/gelmedi.swf
ben de arada burocknroll'a halleniyorum mesela, ama bu da onun aklına gelmemiştir muhtemelen. şeker yanaklım benim.
113
IŞİD'i,
saddam, esad, usame gibi tek adam zannediyordum...
#98384 enik |
10 yıl önce
124
ben nerede hata yapıyorum bilmiyorum be sözlük. mesela buraya çok acıklı şeyler yazasım geliyor benim insanlardan uzakta... evet, çok acıklı şeyler... sonra da bunu twitterda paylaşıp pimi çekesim geliyor. belki de paylaşmam, du bakalım. bu sözlüğe de neden üyeyim bilmiyorum. artı bu sözlükteki nickimin neden "yüzyüzeyken limonata içeriz" olduğunu hiç bilmiyorum. bu muhtemelen sol gruptan apartılma nick dışında beni tanımlayan ne çok başka şeyler vardı oysa. ama o an o geçiyordu işte aklımdan, o yüzden. pek de takılmadım burada ama maksat içimi dökeyim...:
ben portakalların çürümesine çok takığım sevgili sözlük. sevdiğim bir portakalın beni sevmemesine değil de, en çok portakalların çürümesine takığım. ben sanki bütün portakalları çürütüyorum sanki... biraz olumlu düşünsem, olumlu enerjiler falan gezse etrafta. biraz arkadaşlarıma "bunları 10 kişiye göndermezsen başına felaket gelecek" mesajlarından atsam... yani, aslında biraz rahat bıraksam kendimi. biraz basit olsam... biraz diğerleri gibi...
ne garip her şey ne garip. her şey o kadar garip ki sevgili sözlük, ben bile anlatamam sana ne kadar garip olduğunu...
benim yine bir güle takıldı aklım, bir sulugöz sakızına, bir güzel sukutıra takıldı aklım. patates baskısına takıldı. (çocukluğu hep çok özlerim ben) aklım çocukluğuma takıldı, çocukluk gibi masum olana. çocuk gibi tutturmak istedim çocuk gibi. ama tutturamam...
zaten ne zaman tuttursam, o şey uzaklaşmadı mı benden? işte ben bundan korkuyorum, ben korkuyorum denizanası gibi olmaktan korkuyorum. denizanası gibi yapışıp hiç bırakmamaya çalışmaktan. ve yine de susmaya çalışıyorum işte. yine de kırılma noktalarıyla değişmiş ben'i, eski ben'e getirmeye çalışıyorum. belki de yeni bir yol bulunabilir. daha orta bir yol, değil mi?
aslında kendimi o kadar sevmiyorum o kadar sevmiyorum ki, hep yanlış, eksik, hatalı hissediyorum. aslında bunu en çok da portakallar çürüyünce hissediyorum. bu da geçer, geçmez diyemem. ama şuan hiç geçmeyecek gibi hiç. aslında bu da bir sorun değil mi?
bugün okulda biri benim aşka aşık olduğumu söyledi. ama ben aşka aşık da olmak istemem. ben bir kişiye aşık olmak isterim. o kişi kim bilmiyorum, bunu hakeden kişi kim bilmiyorum. ama bazen aklım çok kötü, çok kötü takılıyor insanlara. çok üzülüyorum. ben masivadan, boş şeylerden, günahlardan uzak olmak istiyorum. kötü izlenimlerden allaha sığınmak istiyorum. ben allahı çok seviyorum. bence iyi bir kul olamasam da seviyorum. allahı düşününce hep gözlerim doluyor. şimdiki gibi akıyor. koluma siliyorum. allahla aramda olanları düşününce çok duygulanıyorum.
bu kişi, o sukutır, o patates baskısı, o portakal. o çok samimi, çok yürekli sandığım kişi susuyor bana karşı... günlerdir o sustuğu için, o kadar üzdüm ki kendimi, neredeyse tükettim her şeyi, içimdeki duyguları bile... üzülmekten ona karşı ne hissettiğimi kestiremiyorum. öyle garip bir olay oldu.
mesele mecnun değil demiştim bir keresinde. ama mesele gerçekten ortak konulardan konuşacağım arkadaş olabilir. bir insanla edebiyattan bahsetmek çok hoşuma gidiyorya. kimsenin bilmediği ikimizin bildiği edebi konulardan konuşmak beni mest ediyor. bir bilsen sevgili sözlük.
neyse be sözlük. bak nuri pakdil demiş sen ona bak da portakaldan kastımı anla:
"Ben bir şeyi hiç mi hiç az sevemedim, hele orta hiç sevemedim: Hep çok sevdim. Arkadaşlarımı da çok severim. Yeryüzüne biterim. Eve portakal aldığımda kasayla alırım, dayanamayanlar çürür..."
136
oda arkadaşlarım dışarıdayken kendi kendime sesli konuşup sonra ingilizce tekrar edip bazen hoşuma gidenleri bir yerlere not ediyorum.
147
itiraf ediyorum tek basima gezmekten ve tek basima vakit geçirmekten çok ama çok hoşlanıyorum. gittikçe insanları yanımda istemediğimi farkediyorum.
149
bu gece hıdırellez sözlük. bir ateiz olmama rağmen bugüne hep inanmışımdır. belki çocukluğumdan beri zorla "camiye niye götürmeyonuz" "kuran kursuna da mı gitmeyo" laflarını havada duyduğum, sonrada gıcık olup bizim mahalledeki kiliseye kaçtığım içindir. kaçtığım o ilk gün hıdırellezdi. dayılar var bakıyom garip giyinmişler, zaten akşam vakti beyaz sakal göbekli biri rüyamda görsem korkarım. bana gelip haydi dileğini yazıp kapıdan içeri at demişlerdi. sonradan öğrendim ki içerideki papaz gece 12'den sonra kayıkla o dilekleri alıp denize açılıyor. kağıtların hepsini yakıp denize atıyordu. ulan resmen aşırı etkilenmiştim.
bana kafam kadar büyüklükte sarı bir zarf vermişlerdi. bir kağıda "camiye de kuran kursuna da gitmek istemiyorum,ben bunlar gibi olmak istemiyorum" filan yazmıştım. sanırım onlar gibi olmadığımı düşündüğüm için bugünün anlamı bende aşırı büyük. hatta o gün o dileği atmasaydım kurancı islamcı biri olur muydum diye soruyorum bazen.
sonra gülüyom tabi len ehehe.
yaşasın hızır!!1
152
sizin ağzınıza niye sıçayım la sorry. kendi ağzımaydı o şeyapmayın sis
153
efendim bana 4 senede mezun ol diye baskı yaptıktan sonra yalnız mısın diye baskı yapacaklar, sevgilim olup mezun olduktan sonra evlenmiyon mu diye baskı yapacaklar, evlendin bitmedi, hayatında belki 1 kez gördüğün insan neden çocuk yapmıyorsun diye baskı yapacak, haa noldu, hadi çocuk yaptın, yaptıktan sonra bir de vay çocuğuma tecavüz etmesinler diye elim yüreğimde gezecem? ay niye canım nolcak. tecavüz eden adamla evlendiririz olur biter.
her gün daha şiddetli neden veriyonuz insanların eline. insanlara resmen siktirip gidin buradan diyorsunuz. meclis sapık kaynıyor ya inanılır gibi değil.
159
mutsuz oldugumu gizlemekten cok yoruldum. arada sozluge ugrayip mutsuzlugumu belirtebilmek guzel bi his.
158
hic kimsenin beni tanimadigi bir yere gidip hic tanimadigim insanlarla yasamak istiyorum.
177
neden bilmiyorum sözlük, ama onu görmek artık bana geçmişi hatırlatmıyor. şimdi sokakta, yolda, üniversitede gördüğüm kızla geçmişte yaşananlar arasında ilişki kuramıyorum, sanki yabancı biriymiş gibi, sanki benim tanıdığım başkasıymış gibi. yüzü tanıdık, ama kendisi yabancı. nasıl biliyormusun, sözlük, yüzünü gördüğümde diyorum ki, bak bu o işte, ama sonra onunla yaşanmış birşeyleri aklıma getirmeye çalıştığımda... o zaman sanki gözümün önüne gelen başkası oluyor. onu gözlerimin önünden, karşımdan alıp hatıralarımla birleştiremiyorum...
171
konuşmak istemiyorum, konuşmadığımda içimde patlıyorum, dışarı patlıyorum, sonra konuşayım diyorum beceremiyorum. ehehe. lan ya. kafayı yedik haha.
181
Hep bir şeylerle baş etme, stresle baş etme, yok zaman yönet, insanlarla iyi iletiş filan. Üstüne cok calış, yetmiyor mesaili calıs. Kavgalar gürültüler, iş seçen ben bunu yapmam diyen, bu duzensizlik ve sistemsizlik icinde asiri yaratici olmani bekleyen.. bu böyle süner gider. Çok yorucu yahu sözlük, alıp çantamı bir deniz kenarinda çadırla hayatimi sürmek, ayaciklarima terlik bile giymeden cıbıl cıbıl dolaşmak istiyorum.
186
Yine dolup da geldim. Bazen insanlarla olan muhabbetlerim sirasinda konulara karsi agresif oldugumu farkediyorum. Yani bildigin atarli bir insanim. Hani niye boyle olmus bilmiyorum, hep bir dert sahibiyim, zaten anlamiyorum da bu ulkede yasayip nasil bu yasananlar normal kabul ediliyor, nasil bir rutine alisilmislik ve hicbir seye ses cikarmama durumu var ilginc. Ya her seyi kabullenirsin, ya kabullenmez nefret kusarsin. Neyse.
İnsanlar öldü, uzulduk. Uzuluyoruz, ama neden insanlar hep birilerinin acisini karsilastirir ki. Neden ayni anda bir suriyeli gocmenin sinirdaki goruntulerine, ve askerlerin olumund uzulemiyoruz. Neden hep taraf tutmak, irkci olmak, birilerini gormezden gelmek zorundayiz. Ben bu durumdan cok rahatsiz oluyorum. Adam 5 cocuk yapmis, yapmasaymis, banane siktirsinler gerekirse olsunler demek, ne zamandan beri bu kadar kolay oldu.
Bir kultur bu, adam boyle biliyor, 5 olmasin 20 cocuk yapmis olsun. O bunu dusunememis yahu, cunku cahil. Cocugunu surundurmesi evet onun sucu, ama bu duruma dusmeleri onlarin sucu degil ki. Bu kadar empati yoksunu olmamaliyiz. Yahu, dunyanin hicbir yerinde istenmemek, sahiplenilmemek, ne kadar korkunc bir fikir bunu hic hayal edemiyor insanlar. Ayni ortadogu batakligindasin, vay suriyeli pis, arabi bilmemne boku. Sen ne taraksin acaba. Bir gun ayni sey senin basina gelse, avrupaya kacip ayni surecleri sen de yasayabilirsin. Bunu icsellestirmek bu kadar zor degil ki.
Kotulukten bahsediliyor, bu adamlar kotu, tacizci, tecavuzcu, hirsiz, vs vs vs. E sen de oylesin, senin insanin da oyle, elin avrupasindaki adam da oyle. Yani bir turkiyedeki adam mi temiz pak, sokaklara tukurur, her seyin kolay yolunu arar is yapmamak icin her turlu cakalligi yapan sensin, ama suriyeli pis, haklarimizi caliyorlar. Caldirmayacaksin o zaman, hukumetine direteceksin, devletin gozunu kor etmesine izin vermeyeceksin, gerekirse karsi cikacaksin.
Ama yok, amkoydugum ulkesinde mantik aramak da hatali ki. Bizimki de boyle gormus iste, degismiyor.
90
gulyani den korkardım küçükken
#86747 cigarette |
10 yıl önce