1
bunu yapan küçük erkek çocukları zaman içerisinde sokaktaki motorların ibrelerine bakmak gibi daha eğlenceli bir hareket olduğunu keşfederler.
2
bu çocukların bir kısmı şunu öğrenir büyüklerinden:
olum 250 yazıyo da basamaz la 220-230 anca.
3
ama şimdilerde hala derim:
la bizim bi 93 lada vardı 160 görmüştük direksiyon 3 santim sağa 3 santim sola titriyordu.
4
çocukluğumun en acayip eğlencelerinden. hatta şöyle bir teori* geliştirmiştik bir takım arkadaşlarımla; arabanın ibresi en son kaçı görüyorsa, ondan 50 km daha az hız maksimum hızıdır. biz buna 'reel maksimum hız' diyorduk. yok demiyorduk tabi, ama desek ne güzel olurmuş. onun yerine şöyle geçiyordu diyaloglar:
- oğlum bunda 250 yazıyor. demek ki, 200 basıyor.
- evet, bu da 180 basıyor. yani 230 yazıyor.
- (büyük bir ciddiyetle) doğru, evet.**
5
çocukların hangi arabanın daha iyi olduğuna karar vermesini sağlayan yegane harekettir. 300 basan araba 200 basan arabadan daha iyidir tabi doğal olarak *
6
izleniyor olmaktan çekindikleri için utanarak çaktırmadan bakarlar genelde.
7
(bkz: kaç basıyo )
#62825 mtclk1903 |
11 yıl önce