2
bipolarlıktan nefret ediyorum, mükemmel bir şey* lafı ile özetlenebilecek iliklerime kadar işlediğini düşündüğüm bozukluk diye tanımlanan nimet. mutluluğun da depresyonun da gereğinden fazla uçlarda yaşanması ve bu iki modun çok çabuk değişebilmesi. bozukluk denmesinin sebebi de herhalde iki uç durumda da daha sonra sıkıntı yaratabilecek sonuçları olması. mutluluk fazında zaten hiç bir şey penise takılmadığından sonucu iyi düşünülmeyen kararlar verilmesi, depresyonda da kişinin kendine ve/veya çevreye zarar verebilmesi, hatta intihar riski herhalde bozukluk olarak adlandırılması için yetiyor.
aslında o kadar da kötü değil bence; birazcık tutarsız, bir gün söylediği ötekini tutmayan biri olabiliyorsunuz. veya insanlar "normal" birine rahatlıkla söyleyebileceği şeyi size ya kafası atarsa deyip söylemiyor sizden uzak duruyor bazen. veya gülücükler saçarken bir anda iki göz iki çeşme ağlamaya başlıyorsunuz (haliyle ya da tam tersi). sevilen şeylerden anında soğunabiliyor veya önyargılı olunan şeyler çabucak sevilebiliyor.
bilmiyorum, daha bir faydasını görmedim ama özünde iyi bir şey gibi geliyor bana.
(bkz: deli diyorlar bana desinler değişemem)
(bkz: resimler değişemez)
(bkz: yesin onu ninesi yesin onu babası)
http://i.imgur.com/PJdUh8M.jpg