6
lisenin başından beri yaptığım, paranoyak eden durum. şöyle ki türk eğitim sisteminin sayısal kısmının üniversiteye kadar olayı hesap makinesi kullandırmadan, olabildiğince düz sayılar vererek, rahat işlemlerle hesaplanabilecek, mümkün mertebe tam sayı veya yine ilk verilen değerlerle çok oyalanmadan bulunabilecek benzer* sonuçlara ulaştırmak. hatta bu durumu o kadar benimsemiştik ki absürt bir sayı çıktığında kesin bir yerlerde yanlış yaptık, düz bir şey çıkmalıydı baştan çözelim derdik. gel gelelim bizim lisedeki kıl ecnebi hocalarımız sağ olsunlar ilk seneden itibaren virgüllü küsürlü uğraştıran sayıları tercih ettikleri için hesap makinesiz girdiğim sınav hatırlamıyorum. sonuçlar da her zaman olmasa da yüzde doksan yukarıda bahsettiğim gibi şeyler çıkıyordu, tam bir sonuç çıkmadı, acaba yanlış mı yaptım düşüncesi de işe yaramıyordu. ben çıkan sonuca bakıyordum o da bana bakıyordu, doğru musun diyordum ben bilemenko abi, hesap makinesi öyle diyor artık inanmak sana kalmış diyordu. mecbur yazıyorduk çıkanı, hele işlem çok basamaklıysa sonucun üç aşağı beş yukarı ne kadar çıkacağını veya neye yakın olacağını kestirmek de zordu, sınav çıkışı da ne yaptın nasıl geçti dediklerinde boş boş bakıyordum çünkü ne desem boştu, en basit sorularda bile neyi ne kadar doğru yaptım bilemiyordum. notları da piyango çekilişi bekler gibi bekliyordum, biz bu bileti aldık ama amorti mi çıkar 5 mi tuttururum ne gelecek meçhul. ama öyle ama böyle bir şekilde bitti bu süreç, üniversitede de çoğu sınav bu şekilde olur herhalde diyordum, şu ana kadar tahminim tutmadığı için mutluyum. en basitinden 105-106'yı kıyaslayacak olursam tam bir düz adam sami kalıyor, uğraşman gereken en cikcikli sayı 1/81 falan oluyor. içgüdüsel tahminlerde bulunmak da haliyle kolaylaşıyor.
bakalım yarın gireceğim böyle bir sınava, en azından çoktan seçmeli olduğu için bir nebze rahat olacak ama bazen yanlış bir ara işlem sonucu ulaşılan sonuçların birden fazlasını şıklara koyuyorlar laps diye atlıyorum dayanamayıp, birazcık dikkat başka bir şey değil.