1
anton çehov oyunu. çehov'un en iyilerinden. ataol behramoğlu tarafından türkçe'ye çevrilmiş. şu sıralar devlet tiyatrolarında ikinci sezonu oynanıyor erhan gökgücü yönetmenliğinde. durukan ordu, zeynep ekin öner, levent çelmen, meral niron oyuncuları arasında. en iyi yönetmen ve en iyi çeviri ödülünü almış şimdiden. geçen sezon iki defa izledim, bir tiyatro delisi olarak kesinlikle tavsiyelerim arasında.
oyun, 1890lı yıllarda, rusya'nın ekonomik ve toplumsal olarak karışık olduğu dönemlerde çiftlikte yaşayan bir ailenin güncel ve önemsiz olaylarla boğuşurken yaşadıkları bunalımları, içine düştükleri komik durumları yansıtarak özelden genele göndermeler yapıp, bu dönemin panoramasını çiziyor.
oyunun mükemmel final sahnesinde sonya'nın çok ünlü bir tiradı var. çehov'un gerçekçilik akımını en iyi görebildiğimiz sahnedir kanımca:
final sahnesinde, sonya ve vanya dayı birliktedirler. şu müzik eşliğinde:
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=314091548780732&id=474217762634143
sonya: Ne yapabiliriz? Yaşamak gerek! (Bir sessizlik) yaşayacağız vanya dayı. Çok uzun günler, boğucu akşamlar geçireceğiz. alın yazımızın bütün sınavlarına sabırla katlanacağız. bugün de, yaşlılığımızda da, dinlenmek bilmeden, başkaları için çalışıp didineceğiz. ecel saati gelip çatınca da uysalca öleceğiz ve orada, mezarın ötesinde, çok acı çektik, gözyaşı döktük, çok acı şeyler yaşadık diyeceğiz... ve tanrı acıyacak bize ve biz seninle, canım dayıcığım, parlak, güzel, sevimli bir hayata kavuşacağız ve buradaki mutsuzluklarımıza sevecenlikle, hoşgörüyle gülümseyeceğiz ve dinleneceğiz... inanıyorum buna dayıcığım, bütün kalbimle, tutkuyla inanıyorum... (voynitski'nin önünde diz çöker ve başını onun avuçlarına koyar. yorgun bir sesle tekrar eder.) dinleneceğiz! dinleneceğiz! melekleri dinleyeceğiz, elmaslar gibi yıldızlarla kaplı gökleri göreceğiz. dünyanın tüm kötülüklerinin, tüm acılarımızın, dünyayı baştan başa kaplayacak olan merhametin önünde silinip gittiğini göreceğiz ve hayatımız bir okşayış gibi dingin, yumuşak, tatlı olacak. İnanıyorum, inanıyorum buna. (dayısının gözyaşlarını mendiliyle kurular.) zavallı, zavallı vanya dayı, ağlıyorsun... (gözyaşları arasından) hayatında mutluluğu tadamadın, ama bekle vanya dayı, bekle... dinleneceğiz.... (kucaklar onu.) dinleneceğiz! dinleneceğiz!
#95079 ysminc |
10 yıl önce