87
korkak bir adamım sözlük.
kendime itiraf etmemeye çalıştığım ama orda olduğunu bildiğim kusurlarımdan birisiydi. itiraf ediyorum artık. yaşamaktan korkuyorum, toplumdan içindeki insanlardan da. insanların beni tanımasından korkuyorum, belki de öyle değil ama içimden bir ses sürekli "yapmacıksın" diyor "bu sen değilsin, dürüst değilsin".
iyi başlangıçlar yapıyorum tanışdığım çoğu kişiyle, insanlar seviyor beni başlarda görüşmek daha iyiye gitmek istiyorlar, izin vermiyorum ama beni anlamalarına, beni tanımalarına. zamanla çoğuyla selamlaşmaz oluyorum, bir metre yanımdayken görmezden geliniyorum, kazık attığım eski sevgililerim sanki hepsi.
trajikomik olan şeyse, eski ve tek sevgilimin bile beni anlamasına izin vermedim. hiç bir şey vermeden uç bir romantizim hayali yaratıp ayrıldım bunu yaparkende kendimi kandırmaya devam ettim inandım yarattığım şeye, kendime zarar verdim sözlük en çokta ona zarar verdim. affedilemiyeceğim, affedemiyeceğim en büyük günahım bu. ayrıldığımdan şu ana gelene kadar 9 aydır özlüyorum onu, çokca geri dönmek af dilemek istedim, ama bahane yarattım hep her defasında korktum kendimi kandırmaya devam ettim.
artık biliyorum ama anlıyabiliyorum hayatımı, kendimden korkuyorum. dünyada hiç bir değeri hiç bir önemi olmayan, varolması için en küçük bir sebep bile yokken inatla varolan şeyden.
görüyorum onu ve başkalarının görmesini istemiyorum, kötü bir insana dönüşüyorum.
sonradan gelen edit:içsel bir itiraf yapıyım derken en sonda olaya varoluşçuluktan dem vurup yine kılıf uydurmuşum, bir şey demiyorum artık kendim hakkımda sözlük*
#83146 respector |
10 yıl önce