7
ben de onlardan biriydim. ya yakınımızdaki tırt okula gidip 2. sınıftan başlayacaktım, ya da zor bela kabul edildiğim görece daha iyi okula gidip herkes gibi 1. sınıftan başlayacaktım okula. ailem yaşıtlarımla birlikte olayım diye biraz daha uzaktaki okula verdi beni. 4 yaşından beri okuma bilirdim ben, şu anki halimden daha zekiydim muhtemelen.
matematik dersinde kullanmak için herkese sarı bir problem kitabı aldırtmıştı hoca, bana aldırtmamıştı. ben onları çözebilecek seviyedeydim nasıl olsa, benim yapmama gerek yoktu. ben böyle üzüldüğümü, dışlanmış hissettiğimi daha da bilmem. koşa koşa gittim anneme, anne bana aldırtmıyorlar kitabı diye. sonradan annem konuştu hocayla da sınıfa dahil oldum ucundan kıyısından. yıllar geçti o hoca gitti başkası geldi yerine. hiç bir soruda ben tahtaya kaldırılmadım, söz hakkı verilmedim. herkes sınıfta eşit seviyeye gelsin kafasındayken hoca, benim hevesim kaçtı, okuldan soğudum. ha çok mu zeki bir şeydim, hayır. o zamana göre sadece yaşıtlarımdan az daha iyi bir durumdaydım, şimdi öyle bir şey yok pek tabii. özetle iyi değildir okuma bilerek okula başlamak, biraz üzer, kalp kırdırır.