24
Sancılı süreci var, doğmamış günlerin;
Ah seslerini duymak için bu kalbin,
Kulak vermek gerek, kasvetli çığlıklara...
Latifeleri bunlar aslında, hayatın...
Issız bir bıçak gibi gelen, güldürmeyen...
Kaldırımın bir kenarında ruhumun cesedi,
Arkasında bıraktı, yaşanmamış bir hayatı...
Layık olamamıştı belki de umutlu günlere,
Sessiz bir rüzgar götürüyor işte onu,
Ilık olsa da yakıyor, kavuruyor işte...
Nasıl bakılır ki ölü doğan bir geleceğe?
Hakikatten yüz çevirmek istese de gönül,
İsimsiz dualarını hep tekrarlayacak...
Sel olsa da içimde akan kırık duygular,
Lirik satırlar onlara bent olacak!
Ellerine bırakmak istesem de kalbimi,
Rıza göstermeyecektir, devleşen gururum...
İnsan yorgun düşebiliyor bazen,
Mantık denizinin içinde manaya tutunurken...