4
kayıt zamanını saymaz da yerleşmeyi kıstas alırsak odtü dahilinde tanıdığım ilk kişidir kendisi. ne olur ne olmaz, geç kalmayalım diyerek sabahın 6'sında annemle gelmiştik demiraylara. o saatlerde serin tabi hava. görünürde kimse yok, kapılar kilitli, yol bilmez iz bilmez iki insanız. sonra o geldi, naki dayı. önce faika'nın kantininde soluklandık biraz. bu arada naki dayı gidip isa'nın anahtarını aldı herhalde. gelin ben açayım yurdu dedi, gittik. annem "odalar nasıl acaba?" diye soruyor ve kafasında eşyaları nasıl yerleştireceğimizi planlıyordu. naki dayı, açtı bir odayı, gezdik baktık biraz. şimdi normal geliyor ama o zaman o kadar da basit değildi. yeni bir ev alırken nasıl her köşesine bakıyorsa insan, biz de merak ediyorduk yurdun nasıl olduğunu?...
hazırlıktayken gece hangi saatte gelirsek gelelim, "gel gülüm, gel. nasılsın?" diye karşılıyordu dayı diğerleri kağıt doldurma telaşındayken.
çok samimi, sevecen ve öğrencileri bir çocuğuymuş gibi düşünen dayıdır o.
- gençler! inci su gelmiştir, inci su. inci suuuu * the classic.
#80567 dreamer |
11 yıl önce