11
pokemondur en çok,biraz da tsubasa...radyonun hala geçerli olduğu yıllardır en basiti,belki şarkı tutmaktır ve çıka çıka hakan peker'in çıkmasıdır** teknolijiye alışmak ama aşırı da kaptırmamaktır,sokakta arkadaşlarla garip garip oyunlar oynamaktır,bazen de mızıkçılık yapmaktır tabi* çocuk olmaktır aslında,çok da farkı yoktur geçmişten veya nasıl olacağı belli olmayan gelecekten...umudu kaybetmemektir,gülümseyerek uyanabilmektir,annenin babanın hep yanında olduğunu bilmektir* her şeye rağmen ne zaman hatırlansa mutlu eden ve elbette kendini özletendir,bir daha geri gelmeyecek olduğunu bilsek bile bir zamanlar kirlenmemiş bir dünyanın hayaline inandığımızın kanıtıdır.
(bkz: biz büyüdük ve kirlendi dünya)