30
11 yıldır yaşadığım halde ısrarla ısınamadığım şehir. garip bi duygusu vardır ankaranın yükselle karanfilin kesiştiği yerde insan hakları bildirgesini okuyan kadın heykeli vardır. işte tam orada durup etrafa bakınca hisserim ben ankarayı. akşamları sokak müziylenleri çalıp söyler. Şarap döner aralarında. sonra ağzınızda kırmızı şarap tadıyla huzurlu adımlar atarsınız yükselde. Çoğunluk memurdur ama her telden insan vardır. huzurluysanız yeşil umutsuzsanız gridir ankara. sonbaharda yapraklar kışın karlar örter ankarayı. hah işte o zaman duygulu bi şehir olur. uzak kalınca özlerim sonra kendime şaşarım. gezilesi görülesi yaşanılası değildir tabi. odtü...odtü başka odtü bu şehre katlanma sebebi.