2
kilometreler olsa da aramızda, yanımızda başka insanlar ve avcumuzda başkalarının elleri, sevebilir miyiz onları birbirimizi sevdiğimiz gibi?
sanmam...
uzaktasın diye olmuyor tüm bunlar bir özlemle körüklenen bir şey değil ki benim hislerim
her an benimle gezen bir şey
güya kurtuldum seni hatırlatan şeylerden... "oh be" dedim "dünya varmış". nasıl olsa bir aya izi bile kalmaz dedim bak kaç ay oldu... şimdi farkediyorum da en büyük izi ortadan kaldırmayı unutmuşum. şarkıları tekrar dinlemeyerek, fotoğrafları silerek senden kurtulduğumu sanmak ne büyük hata... hala aynı cümlelerle konuşuyorum hala senin sevdiğin gibi gülüyorum her aynaya baktığımda aynı gözleri görüyorum...beyhude unutmaya çalışmak...gerek de yok zaten acı vermiyorsun ki bana kızgın da değilim üstelik. hem ben zaten herkesi seviyorum sadece seni biraz daha fazla.