3
askerde ranzanın üst katı denk gelmiş bana, insanların bir kısmı da ikinci gün gelecek ve bizim gibi onlar da yerleşecek edecek falan derken ilk gece altım boş kaldı. ikinci gün oldu, bizim önceki gün yaşadıklarımızı yaşayan görece tecrübesiz, yeni gelenleri izliyoruz gülüyoruz ediyoruz derken onlar da koğuşa yerleşmeye başladı tanıştık badilerimizi bulduk ettik.
burada ranzaya geri dönüyorum, o kadar güven vermeyen eğilmiş bükülmüş paslanmış, en ufak rüzgarda sallanan bir metal ve şilte yığını ki üst katta yatarak potansiyel bir seri katil olmayı göze almış oluyorsun. felaket ötesi değil hatta belki de olabileceklerin içinde gayet de iyiydi ama hiç güven vermeyen bir yapı var ortada ve mecbursun yani o yataklarda yatılacak. yahu kamber alan ranza mı olur allah aşkına profilleri yana pörtlemiş falan böyle iki boyutu tutmayan yatağı birleştirmişler falan, neyse uzatmayayım ana fikri anladınız.
kalan günlerde alt yatakta yatacak arkadaş geldi sonunda, tanıştık, bana baktı, ranzaya baktı ve kaderini kabullenip yatağını yapmaya başladı. ve nasıl denk gelmiş bilmiyorum belki bizim grubun en orantısız eşleşmesi, adamdan iki tane olsa bir ben etmiyor üstüne üstlük bir de altta kalıyor garibim. hayır bir de ranzanın komple yıkılmasına da gerek yok, yapı gereği şilte altından metal destekli yataklarda genelde o metaller kaynaklanıyor ana kasaya ve bu kaynak da genelde çok uzun ömürlü olmuyor ve bir noktada ani bir harekette tak diye o demir de düşebiliyor. lisede bolca tecrübe edilmiş, tek hamlede 2-3 demir düşürülmüştür kaynak gerçek anlamda götüm bu noktada. ve dediğim gibi, yatağın tekinsiz halini de düşününce yavaşça yana dönerken bile soğuk terler akıyordu valla bir şey olacak diye.
sonuç olarak ranza konusunda kazasız belasız bitti askerlik de badime her gece yaşattığım korku ve gerilimi ben de yaşadığım için biz de bittik. allah muhafaza bir şey gelse başına o vicdan azabı da az değil usta.