2
Merhabalar şimdi buraya yazacağım şey komik veya bilgi açısından doyurucu bir şey olmayacak ne yazık ki ama belki bireyin toplum içindeki yalnızlığını yansıtan bir anı olarak değerlendirebilirsiniz djsjdjs. Bugün sabah çok mutlu uyandım sözlük. Çünkü dersim yoktu, okula gitmeyecektim. Evimde güzel güzel zaman öldürürken aklıma bir hafta falan önce kararlaştırılmış bir etkinliğin bu akşam olacağı geldi. Dedim şimdi kim çıkıp sırf bunun için eskişehir yolunun akşam trafiğini çekecek, 1.5 saat yol gidecek. Hayır bide gidiş geliş 2-3 saat, okuldaki işim 1 saat falan. Gözümde büyüdü de büyüdü. Sonra bir şekilde kendimi gaza getirdim "hadi gideyim, belki gittiğime değer iyi ki gitmişim derim, pişman olmaktan iyidir.." falan dedim kat kat giyindim çıktım dışarı. Sonra dolmuşta okula giderken beklediğimden çok trafik olduğunu gördüm ve geç kalacağımı anladım. Bu arada etkinlik için toplanma yeri ve saatinden başka bildiğim hiçbir şey yok. Ne orada olacak adamları tanıyorum, ne bir iletişim bilgisi.. hiçbir şey yok. Neyse dedim oralarda bulurum heralde. Bir yandan gidiyoruz hala dolmuştayım falan... trafik açılmıyor asla ilerleyemiyoruz, okula girdik bir şekilde hah dedim iyi, geç kaldım ama en azından hala oralarda olan birilerini bulurum. Sonra dolmuşun teknokente de döneceği tuttu sağolsun. Neyse, ben dolmuştan indiğimde buluşma saatine 15-20 dk kadar geç kalmıştım. Gittim baktım kimse yoktu millet çoktan toplaşmış gitmiş, yolda çok sıkışmıştım malum yol uzayınca biraz.. gittim tuvalete girdim çıktım sonra da dolmuşa binip evime geri döndüm sözlük. Eğer buralarda günü kötü geçen birileri varsa, acılarına ortak olmuş olmak dileğiyle, en kötü günümüz böyle olsun, iyakşamlar efenim.