2
peki bu rahatlığa ben bir daha neden ulaşamadım? bu bir.
bir de beni bu rahatlığa ilk başta sokan, diğer sıkıntılı durumlardan fark neydi?
acaba bu rahatlık insanın kendi kendine verdiği, zor durumlar için cüzdanda saklanan para gibi bir şey miydi? hadi bunu kullan ve kendine çeki düzen ver dercesine tek seferlik bir can simidi miydi? ya da bunun amacı kendini kurtaracak ortamı oluşturmak değil de ölür gidersen kafan rahat gitmek miydi? niye böyle hissediyoruz lan cidden? düşün düşün kafayı yiyecem. niye bir daha gelmiyor o özgürlük hissi? o zamandan bu yana her şey kötüye gitti, yani kendini kurtarmak için beyninin acil durum planın buysa niye tekrar olmuyor? ya da şu an belki de tam anlamıyla inanmıyorum ve inansam olacak ama hala kaybedecek bir şey var gibi mi geliyor içten içe?