166
birileriyle oturup konuşurken veya onları dinlerken aklımdan farklı şeyler geçer bazen. mesela dinlerken genelde düz dinlemez insan. dinlediğine dair tepki vermelidir. daha doğrusu dinlediğine dair tepki dışında, karşı tarafa ne hissettiğinin tepkisi verilmelidir. ilginç bir şey anlatıyorsa şaşırmalı, kötü bir mevzuysa suratını büküp çok kötü filan demelidir.
bunların hiçbiri olmasa ne olurdu ki? mesela salt dinlesek veya konuşsaydık. konuşmak bir ihtiyaçtır evet ama neden daha fazlası beklenir? neden dinlediğin mevzu hoşuna gitmiyorken "ahaha vallaha mı" gibisinden abidik gubidik tepkiler vermek gereklidir? misal 2 yakın arkadaşımla da konuşurken bunların hiçbirini yapmam. ilk tanıştığımız sıralar barzo olarak görüyorlardı beni. sonra alıştılar efem.
her neyse, sonuç olarak hala bu iki düldülün neden benimle takıldıklarını anlamış değilim. ehehe, neysem yerim onları.