6
insanları büyük tesadüfler bir araya getirir. senle beni de öyle bir tesadüf tanıştırmıştı. bir filmdeki ya da romandaki gibi değildi belki, ama gözlerimizin içine bakmıştık bir şekilde, birbirimizin eline dokunmuştuk. bizi bi araya getiren tesadüfün neden gerçekleştiğini asla anlayamıyor, sıklıkla da sorguluyorum; çünkü ondan sonra gelen bütün tesadüfler bizi bambaşka yerlere fırlatan eller gibiydi. her birbirimizi bulduğumuzda asla ayrılmayacakmış gibi bağlanıp önümüzdeki engellerden, yaşayacağımız özlemlerden bazen sen bazen de ben korkup o bağı tek telden oluşan bir ip gibi kesmeyi tercih ettik. o kesilen iplere rağmen görünmez bir bağ kaldı hep, o korkuyla beraber. belki başka bir tesadüfü beklemeyi tercih ediyoruz, belki de korkmayı bırakacağımız günü. belki de hiç gelmeyecek beklediğimiz ama biz vizyona çıkacak bir film gibi beklemeyi sürdüreceğiz.