17
bazen gerekendir. gulumseyerek, yumusak yumusak anlatinca genelde inancli insanlari pek dusunceye sevk edemezsiniz* bu yuzden bazen olaya sert bir mizah katarak inancla dalga gecmek gerekebiliyor. tabi insanlarin mizacina gore degisiklik gosterir ama benim kafam "din gercek mi degil mi?" gibi soru isaretleriyle doluyken izledigim bazi komedyenler* uzerinde dusunmeme olanak vermis, sorularin boyut degistirerek "lan dinler cidden sacmaymis da acaba tanri var midir ki?" haline gelmesini saglamisti. oradan da sancili bir donem uykusuz geceler kitaplar ve bazi debate videolari* sayesinde ciktik elhamdulillah.
yani bazen dindeki absurdlukleri net ve komik bir sekilde gosterdiginizde saglam argumanlarla gelemiyorlar genelde ve ya size kufrediyorlar, ya da uzerinde dusunebiliyorlar.
bir de inanca saygi duyma olayi var ki bu en sacmasi. eger o din benim aklima yatmiyorsa, bana gore acimasiz ve yanlissa saygi duymak zorunda degilim. ama sen baska insanlari kendi dinine inanmaya zorlamadikca veya o din adina igrenc seyler yapmadikca inanma hakkina saygi duyar, savunurum.