46
guzeldir yalnizlik. kalabaliklar icinde yalniz olmaktan bahsetmiyorum ya da kimse beni anlamiyor kafasindan. tek olmaktan bahsediyorum. etrafta sadece senin sessizliginin sesi ve senin teninin kokusu oldugunda. ve en rahat oldugundur o yalnizlik ani. degil midir? mesela kendi kendine konusursun, senaryolar yazarsin gunluk hayata dair, kendi esprine kendin gulersin ve hic bir sekilde yargilanma korkusu olmaz. belki cumlelerinde dahi anlamindaki deyi birlesik yazarsin, umursamazsin cunku seni kendinden baska kimse duzeltemez o an. istedigin seyi soylersin kendine ve baskalari hakkinda inanilmaz giybet cevirebilirsin, bagirabilirsin, hakaret edebilirsin. hatta tanriya da agiz dolusu kufur edebilirsin sonu ''allahim tovbe bismillah gunah yazma sacmaladim allahim'' ile biten.