1
oldukça geç fark ettiğim ve bu sebeple resmen utandığım,insanı yıkıp geçen bir teoman şarkısı. 'kelimeler'in yan yana gelişlerine göre insana neler hissettirebileceğinin en açık kanıtı.
kaçıyor musun aşktan hâlâ
koşup insandan insana
hayatı bırakıp tabağında
boşver mi diyorsun kanasın
için acıyor mu hiç bazı bazı
cesur musun gözünü kapadığında
sımsıkılar mı kıpmıyor musun
boşver mi diyorsun kanasın
biliyorum artık çok zor çok
kuracak yeni bir hikayem yok
yine de uğraşıyorum rastgele
bu eskimiş kelimelerle
yavaşlıyor ama durmuyor dünya
zaman kimseden değilken yana
gitmiş herkes evlerimiz bomboş
boşver mi diyorsun kanasın
batmadık ama su alıyoruz hâlâ
hisssetmeden basıp toprağa
tuz basmadan yaralarına
boşver mi diyorsun kanasın
biliyorum artık çok zor çok
kuracak yeni bir hikayem yok
yine de uğraşıyorum rastgele
bu eskimiş kelimelerle
alt üst olmuş coğrafyamda
cebinde bozuk paralarınla
kendi mezarına selam durup
boşver mi diyorsun kanasın
biliyorum artık çok zor çok
kuracak yeni bir hikayem yok
yine de uğraşıyorum rastgele
bu eskimiş kelimelerle
2
"yazmak" ile sevgili olmuş insanın çocuklarıdır. kelimeler dosttur, sırdaştır, candır.
ha şarkı güzel midir? güzeldir.