1
şeffaf bir kap içinde envai çeşit aroması ve bizim mahallede en meşhur olan kolalısı bulunan buzdan bozma dondurma. serinletici ve ucuzdur, bunun yanında ekstradan nostaljiktir, mahalle bakkalının kazanç kapısıdır. zamanın devrinde ya 10 kuruştu, ya 25 ama harala gürele yapılan bir mahalle maçından sonra çok iyi giderdi.
2
meyviş versiyonuyla birlikte çocukluğumun sıcak okul günlerinde hayatıma girmiş ve acı şekilde birçok kez hastalanmama sebep olmuş anılarımdandır.
3
lisedeki sigaranın ilkokulda karşılığıdır. hatırlıyorum, kapıdan girerken meybuz araması yapılır, bulunursa ibret-i alem için herkesin gözü önünde çöpe atılırdı. belki de tadı onun için çok güzeldi. yakalanma korkusuyla naylonu dişler yardımıyla bir çırpıda koparılır, emdikten sonra her seferinde tatlı ve renkli yeri gidip bildiğin buz kalmasıyla hayal kırıklığı yaşatırdı. bir nevi bağımlılıktı o da. olsa da yesek.
#24248 geist |
14 yıl önce
4
ilköğretimde her tenefüs okulun arkasındaki marketten aldığımız dondurmamsı yiyecek. ayrıca paketi bi türlü açamadığım için hep arkadaşıma açtırırdım. hey gidi günler heyy...
#25930 galaxi90 |
14 yıl önce
5
(bkz: doksanlı yılların icatları )
#50657 dadada |
12 yıl önce
6
sömürerek yenilen, tamamıyla sağlıksız - uğur dündar pastane basacağına biraz da oraları bassaydın- renkli donmuş su.
biz evde tang den de yapardık.
7
(bkz: meyveli buz)
(bkz: türk usulü marka üretmece)
8
çocukken gizlice alırdık bunu. annem bunu ne zaman yediğimi görürse kanser yapar onlar deyip çöpe atardı ama yine uslanmaz gider alırdım ekmeğin para üstü ile.
9
90 jenerasyonunun olmazsa olmazı. fakir magnumu.