104
küçükken erikli suyunu gerçekten erik'li zannederdim
deepnot: çok da küçük değildim, orta okul...
108
yeni insanlarla tanışırken çok geriliyorum ama tanışmak istemediğimden değil, tanışma eylemi sırasında acı çekiyorum sadece genelde. özellikle de söz konuşu kişi hoş bir kız veya entelektüel olarak çekici bir insansa bu durum fena oluyor. bunu nasıl aşacağım bilmiyorum, farklı farklı alanlardaki bu ve benzeri "küçük" sosyal sorunlarımı nasıl gidereceğimi de bilemiyorum. psikolojik yardım almak isterdim ama cidden bu düşünce de beni geriyor gidip de ne anlatacağım ilgili insana diye düşünüyorum. anlayacağınız pek hoş bir hal içerisinde değilim ve bu beni üzüyor ama aktif bir çaba içerisinde de olamıyorum bu sorunu düzeltmek adına.
bonus: sözlüklerin itiraf başlıklarına yazmayı ezik buluyorum.
bonus2: sanırım ezik hissetmekten hoşlanıyorum.
32
italya'daki kulenin pizza kulesi değil de pisa kulesi olduğunu dün facebooktaki o gıcık anketlerden öğrendim.
112
6 ayda metu sözlüğü ekşi sözlükten daha popüler yaparım diye gelmiştim. bir itiraf ile gerçekleri görüp rüyadan uyandım. elden düşme kelepir bir katana edindim, sepukku yapmaya gidiyorum gençler.
28
lise 1 e kadar insanlar bi kere ilişkiye girdiklerinde bi çocuk oluyo girmezlerse olmuyo sanıyodum. o yüzden dört kardeş olduğumuzu söylediğimde 'babanlar iyi çalışmış' sözünü duyup çok utanır içten içe kızardım. ne vardı lan dört kere yapacak, millet bir iki en fazla üç kere yapmış şuraya bak yaa rezil oluyoruz diye az sövmemişimdir.
88
kapıyı kilitleyeceğim bir yere girerken her seferinde kapıyı kapatmadan kilidi açıp kapatıp kilidin çalıştığına emin oluyorum.
#83155 hyena |
10 yıl önce
34
küçükken sibel alaş'ın adam ve zerrin özer'in paşa gönlüm şarkılarının klipleri çıktığında korkudan odadan ağlaya ağlaya çıkıyordum. ulan tamam adam klibinden hala tırsarım da paşa gönlüm güzelmiş be.
87
korkak bir adamım sözlük.
kendime itiraf etmemeye çalıştığım ama orda olduğunu bildiğim kusurlarımdan birisiydi. itiraf ediyorum artık. yaşamaktan korkuyorum, toplumdan içindeki insanlardan da. insanların beni tanımasından korkuyorum, belki de öyle değil ama içimden bir ses sürekli "yapmacıksın" diyor "bu sen değilsin, dürüst değilsin".
iyi başlangıçlar yapıyorum tanışdığım çoğu kişiyle, insanlar seviyor beni başlarda görüşmek daha iyiye gitmek istiyorlar, izin vermiyorum ama beni anlamalarına, beni tanımalarına. zamanla çoğuyla selamlaşmaz oluyorum, bir metre yanımdayken görmezden geliniyorum, kazık attığım eski sevgililerim sanki hepsi.
trajikomik olan şeyse, eski ve tek sevgilimin bile beni anlamasına izin vermedim. hiç bir şey vermeden uç bir romantizim hayali yaratıp ayrıldım bunu yaparkende kendimi kandırmaya devam ettim inandım yarattığım şeye, kendime zarar verdim sözlük en çokta ona zarar verdim. affedilemiyeceğim, affedemiyeceğim en büyük günahım bu. ayrıldığımdan şu ana gelene kadar 9 aydır özlüyorum onu, çokca geri dönmek af dilemek istedim, ama bahane yarattım hep her defasında korktum kendimi kandırmaya devam ettim.
artık biliyorum ama anlıyabiliyorum hayatımı, kendimden korkuyorum. dünyada hiç bir değeri hiç bir önemi olmayan, varolması için en küçük bir sebep bile yokken inatla varolan şeyden.
görüyorum onu ve başkalarının görmesini istemiyorum, kötü bir insana dönüşüyorum.
sonradan gelen edit:içsel bir itiraf yapıyım derken en sonda olaya varoluşçuluktan dem vurup yine kılıf uydurmuşum, bir şey demiyorum artık kendim hakkımda sözlük*
#83146 respector |
10 yıl önce
86
bütün entrylerim artılanmış lan. metalurjiciden şüpheleniyorum.
85
endingunplannedin yazdıklarına ekleyecek bir lafım yoktur, kendisi duygulara tercüman olmuştur.
ek olarak; odtü'yü yıllarca kazanmak istemiş, kazanmış ve büyük hayallerle gelmiştim, 4 yılın sonunda çok büyük hayal kırıklığına uğradım sözlük. gerek buranın dışarıdan farklı duyulan, içeride de sahteliği görülen düşünce yapısı olsun, gerek bölümüm olsun hayal kırıklığına uğradım. bir bölüm bu kadar dışlanır, önemsenmez, dalga geçilir ve o mesleğin insanların gözünde nerelerden gelip ne hallere kadar düştüğünün kanıtı olur.
bölümdeki salak rekabet, birbirinin arkasından iş çevirme yüzünden insanlardan ve özellikle hemcinslerimden nefret eder hale geldim. 4 yılın sonunda ileride irtibatta kalacağım maksimum 3-5 kişiden başka herkesten kurtulduğuma seviniyorum. ha onlar da bana bayılmıyorlardı tabii. ama üniversitede artık iki yüzlülük, yalakalık görmekten kurtuluyorum. ileride de daha çok göreceğim ama en azından 4 sene boyunca tepkisiz, nötr kalmaya çalıştığım şu ortamdan kurtuluyorum.
yine de kampusumu, o üç beş kişiyle yaşadığım anıları, hoş vakitleri özleyeceğim.
82
aslında yığınla arkadaşı olan biri değilim. ama çok sağlam dostlarım. bölümde falan da öyle kalabalık gruplar içinde olmam, bir tane çok düzgün arkadaşım var, onunla takılırım. bölüm dışındaki arkadaşlarımla daha samimiyim. aslında hazırlıkta böyle değildim, bayaa arkadaşım vardı. bölüme geçince değiştim sanki. böyle kendi çapımda, sevdiğim az ve öz insanla mutlu olmaya başladım. hatta oldukça mutlu oldum. dışarıdan kimilerine soğuk göründüğümü biliyorum ama içten içe sürekli gülümseyen biriyim ve bu huyumu da değiştirmek istemiyorum. sonuç olarak her şey içimizde dostlar, hayat güzel *
37
az biraz kerizimdir***
81
çok aşığım lan sözlük
157
çok ilginçtir ki, geçen haftalarda bir buluşma vardı bizim eski mezunlarla. neyse efendim etrafta dolanırken gördüm ki bir panoya bu eski mezun abilerin olduğu zamandan bu yana mezuniyet fotoları asılmış. iyice inceledim ettim, anladım ki insanlar eskiden şekle çok önem vermiyormuş. adam çekmiş yüksek belini üstüne giymiş tişörtünü, kepini de havaya atmış kardeşim. şimdi öyle mi? nooooo
nasıl bu şekilde evrimleşmişiz bilmiyorum ama 1 gün içinde 3 ayrı kıyafet giyildiğini daha yenilerde öğrendim. olm bu ne zamküm, hayır şimdi anladık fotoğraf çekimi varmış. en iyi ihtimalle giyersin bir elbise gidersin. elbisen yoksa çekersin gömlek pantolon mis gibi git. yok efendim sabah çekimi için mini elbise topuklu, öğlen bilmemnerede için farklı mini elbise topuklu ayakkabı, öğleden sonra çekimi için hafif daha uzun altına yine topuklu. lan kafayı yemişler ya. ki bu bahsettiğim olay sadece fotoğraf çekimi içindi. bir de balo ve mezuniyet töreni denilen şeyler var. ay balo kısmına girmeyeceğim. feysbuk grupları filan............... asdasd
şimdi ben manyak gibi bütün bu olaylara katılsam, en iyi ihtimalle 2000 gayme harcamak zorundayım. ha tabi zorunda değilim de, insanlar işte birbirine bakıp hua bu bunu giymiş, o zaman benim de giymem lazım kafasına sahipler. giymezlerse ezik fakir olurlar yakışır mı. arada tek tük troll de çıkmıyor değil ama toplumda sırıtan tip olarak görülüyorlar bu sefer de.
alt tarafı bir törene gidecem, onu da baskı altında ne giyecen ne giyecen sorularıyla artık gitmesem mi diye düşünmeye başladım. podyuma mı çıkıyoz mezun mu oluyoz anlamadım.
ha doğru aslında. amifye inerken sırayla aşağı inildiği zaman kıvırtıklar kendini hemen belli ettiği için podyum da diyebiliriz. tüh lan harbiden podyuma çıkıyoz.
61
http://www.metusozluk.net/entry-46551.html
ben bunu yine yaşadım. az önce bana gelen bir mail ile burada yazar olduğumu hatırladım tekrar. bir daha unutmamak dileği ile.