1
arada sırada yapılması gereken eylem. kalabalık bir yere gidilip oturulur ve insanlar seyredilir. insanların ruhsal dünyaları hakkında tahmin yürütürsünüz ve ya yaşamın hüznüne tanık olursunuz. keyif verir genelde hüzünlere tanık olsanız bile.. bazen çocukluğunuza doğru anılarınızda yolculuğa çıkarsınız durduk yere. tavsiye ederim yapacak bir şey bulamadığınızda deneyiniz..
2
zamanı yavaşlatarak, akla düşünce üzerine düşünce yağdırır ve insanların kendilerini ve hayatlarını sorgulamasına yardım eder, evet, bir nevi felsefe yapmaya başlatan eylemdir.
kalabalık yerler bu yönden çok teşvik edicidir aslında, bir pazar meydanı, bir amfi, bir konser alanı; yeter ki düşünmek için isteğimiz olsun. ancak genelde çok meşgul olduğumuz yada herşeyi olağan olarak karşıladığımız için sadece o mekanın içinde varolup sonra onu terkediyoruz; bakış açımızı bile değiştirebilecek şeyler öğretme potansiyeli olduğunu unutuyoruz.
#2983 alennon |
15 yıl önce
3
hayatın ne olursa olsun devam ettiğini anlatır çoğu zaman
#2984 duman |
15 yıl önce
4
(bkz: sigara yakmanın farz olduğu anlar)
5
aşti de yapılması mükemmel olan şey, sonradan fütursuzca küfür etmemek için fotoğraf makinesi *götürülmesi de tavsiyedir
#3010 chronzon |
15 yıl önce
6
yüzlerce anıyı tekrar an yapmaktır.
7
son zamanlarda sıkça yaptığımdır. köşeme oturup sınıftakileri izliyorum. kimi konuşuyor, gülüyor, uyuyor. ama artık sahte davranışları rahatlıkla ayırt edebilmeye başladım. gülmüyor aslında, gösteriş merakında veya uyumuyor aslında kaçmak uzaklaşmak amacında. ve birden farkediyorum zaman akıp giderken sırf ben kenardan bakıp izliyorum diye benim üzerimden geçmemezlik etmiyor... benim için de akıyor zaman ama tek bir farkla daha dürüstçe...
8
hızlı adımlarla bir yere yetişmeye çalışıyorsunuzdur. bir parkın önünden geçerken 3- 4 yaşlarında bir çocukla 80lerinde bir adamı elele yürürken görürsünüz. o an donar kalırsınız. o kare kafanızda bir yerlere yerleşir ve kendinize bakıp o iki insanın arasına sıkışmış olan hayatı yaşadığınızı fark edersiniz. herşeyi yeni yeni keşfeden küçük çocuğun heyecanıyla, o şeylere son bakışları olan yaşlı gözler arasıdır nefes aldığınız süre. saçma gelir o an bir yerlere yetişmeye çalışan hızlı adımlarınız. o adımları atarken kaçırdıklarınızı bir zaman gelecek göremeyecek olmanız ve artık sizi o kadar da heyecanlandırmayan salıncağın bir o yana bir bu yana gidişi hüzün doldurur içinize. herşeye ilk defa yada son defa bakıyormuş gibi yapmaya çalışırsınız. bir farkı yoktur çünkü. aynı heyecanı hissettirir. bir yere oturup o çocukla yaşlı adamı izlersiniz ve ne kadar çok ortak özellikleri olduğunu farkedersiniz. sizi artık heyecanlandırmayan ufacık şeyler ikisi için de çok özeldir çünkü... sadece bu kareyi izlemek ve kafanıza yerleştirmek o fotoğrafı hayatı izlemektir işte. o salıncak sizin için 3 yaşında anlamlandırdığınız kadar özel bir daha son görüşlerinizde olacaktır. sonra saate bakar ve geç kalmanın telaşıyla kendi 'hayatınıza' dönersiniz belki biraz da kaçırarak esas yaşamanız gerekenleri...
#4967 geist |
15 yıl önce
9
2 saat önce yaptığım gibi, devrime gidip biraz kafa dinlemek gerçekten iyi gelebiliyor insana..
10
her insanın farkına varması gereken bir güzelliktir, hayatı izlemek, hayatı okumak ve hayata dokunmak...
11
Arkada trayba baglayacak bir muzik varsa kendimi bir filmin içinde hissettiren. *