11
bir kitap karakteri.şimdi hatırlayamadım hangi kitaptı.yada film miydi bu ya?
2.tanım: bilmediğim bişey.
#49526 la nausee |
13 yıl önce
10
bilinmezdir. bu yüzden korkulur. ahiret inancı olan kişilerde aslında başlangıçtır.
#49499 dadada |
13 yıl önce
9
başlangıçtır aslında.
#49496 abonededi |
13 yıl önce
8
hayata pes etmektir artık biyolojiktir aslında kabullenmek gerekir ama olmuyor malesef
#20057 w4rdoom |
14 yıl önce
7
tüm ışıkların söndüğü bir karanlıktır.
#20014 vuzehur |
14 yıl önce
6
her şeyin bittiği yerdir.. sondur.. bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktır.. ölenler için bir kurtuluştur belki ama geride kalanlar için azap dolu bir ömrün başlangıcıdır.. yüreğe oturan yumruktur.. nefes aldırmayan, mantıklı düşündürmeyen, özel günlerden nefret ettiren, dönüm noktasıdır..
entry girerken bile sizi mahveden, ağlatan, keşke olmasa dedirten hayatın gerçeği..
#18619 duman |
14 yıl önce
5
her canlı ölümü tadacaktır, geride kalanlar ise her tadımda ölecektir yavaşça.
4
kimilerine gore yolun sonu, kımılerıne gore baslangıcıdır.
ayrıca recep tayyip erdogana gore de kaderdir.*
3
olmasa ne ruhun ne de hayatın bir anlamı kalmayacağı, her şeyin yiteceği, eriyeceği gerçek! iyi ki var demiyorum, diyemiyorum... hele ki sevdiklerin, hele ki canın kadar sevdiğin... keşke olmasaydı demiyorum, diyemiyorum... hayal etsene; sonsuza kadar sıkışıp kalan bedenleri, çürüyen hayalleri, ulaşmak için herhangi bir şeye yapılacak saçmalıkları, yenilecek bokları...
#17196 isinylmz |
14 yıl önce
2
ölümün en güzel yani bir daha olmamasıdır.soguk bir gerçek. anlamını her gün sorgulasanızda, bir anlamı, bütünlüğü yok gibi. rastgele giden bir süreç.bir kamyon ters yöne girer, araba ona çarpar. içindeki parçalanarak ölür..çocuklugumda hayal ettigim tanri, bu kadar acımasız olamaz diye düşündürüyor. ölüm, hayatı anlamlı kılan soğuk gerçek. sessizlik ve çürüme.
1
yaşamın sona ermesi.
ölüm ciddi iş.
vallahi bak, öyle beylik laflar ederek anlaşılmaz ölüm.
ölüm ansızın çıkagelir. ansızın, sinsice.
öylece böğrünüzden sıkıverir sizi. kimin öldüğü mühim değildir. o ruhun kayboluşu, sizin gönlünüze dokunmuştur. sizden bir şeyler yakalamıştır ve ses tellerinizi almıştır.
ölüm sizi ansızın derste yakalar.
arkadaşınızın babasını yakalamıştır bu sefer.
gözleriniz dolar.
bir başkası olsa bu kadar çok tepki vermezdi.
fakat benim tepki vermemin sebebi benim babamın da bir hastalığı olmasından dolayıydı.
babamı düşündüm o an. o tabutta benim biricik babamın olduğunu düşündüm.
gözyaşlarım laf dinlememekle birlikte, daha da şiddetleniyordu.
bilmiyorum, belki de ben fazla melankoliğim, fazla karamsarım.
az sonra arkadaşları geldi rahmetlinin.
karısı, arkadaşıma " bak oğlum babanın ilkokul arkadaşları..." diye tanıttı ağlamaklı gözlerle.
biz de ağlıyorduk.
o gün, çekirge camiisindeki herkes ağlıyordu.
kimse metanetli olmaya çalışmıyordu.
ölüm buydu işte.
ölüm, hayattaki en ciddi işti ve biz, artık büyümeliydik.
farkına varmalıydık...
onun...
sonsuzluğun...
ve kabullenmeliydik...
#15169 raistlin |
15 yıl önce