1
sahip olduğunu sandığın arkadaşlarının, insanların sadece belli yer ve mekanlarda , belli zamanlarda rollerini yapan ve giden oyuncular gibi olduğunu farkediyor insan. birileri geliyor ve gidiyor. sonra sen yalnızlığının anlaşıldığı o anı yaşıyorsun. bir çok kez. bundan sonraki aşama da insanlara karşı mesafeli olma durumuna getiriyor. bütün hobilerin tek başına yapılan şeylerden oluşuyor. kendinle uğraşıyorsun. insanları izliyorsun sadece. iyi bir şey falan değil. napacan ama, yaşıyoruz öyle böyle.
#90430 nihil |
10 yıl önce
2
aslında ilk etapta ''mesafe'' nedir diye sormalı insan?
eğer ''canım, kuşum, cicim'' gibi sevgi belirtildiğine inanılan ama aslında paçalarından samimiyet-sizlik damlayan ifadeler kullanmayı tercih etmekse ya da sırlarını karşısındaki insan sırf söylüyor diye söylemeyi tercih ediyorsa..
içinde bulunmuş olduğum durum.