1
depresyon zamanlarında hayatın birinci amacı şeklini alan eylem. (bkz: yaşasın yemek yemek)
2
her ne kadar insanın doğal bir gereksinimi gibi görünse de aslında o kadar sığ bir durum değildir. bir adabı vardır. o çatal bıçağı tutmanın bir yolu yordamı vardır. alınan her lokmanın mideye geçmeden ağızda geçirmesi gereken bir süreç vardır. yavaş yavaş sindire sindire olmalıdır. kısacası sadece karın doyurma işi değildir. daha özel daha güzeldir.
#43098 ecemetery |
13 yıl önce
3
Dünyevi zevkim. Bu olmasa nasıl hayattan zevk alirdim bilemiyorum. Bir insan tanirken de önemli olcude o kisi hakkinda sana ipucu verir mesela. Löpür löpür keyif alarak her turlu yemegi yiyebilecek insan var, ay onu ben yiyemem, onun tadini sevmiyorum, yok efenim onu yapinca ev kokuyor diyen insan var.
Yemek yerken gercekten yemegi severek yiyince daha bi tatli. Muzik da ayni kafa. Sirf karin doyurmak icin yenen yemek, ders calisirken arka fonda dinlenen muzik gibidir, dünya saçmasidir. Saygilar.